Δευτέρα 11 Ιουλίου 2011

....το ψωμένιο θεατράκι του Βίλνο...

..το  κείμενο  που  ακολουθει  ειναι  απόσπασμα  από  τον  πρόλογο  της  Μνούσκιν  στο  συλλογικό  εργο ...jacqueline  de jomaron ( επιμ. ) , Le  theatre  en  France , τ . 1 , εκδ.  Armand  Colin , Παρίσι , 1988 . το  αντάμωσα  στο  βιβλίο Περί  θεάτρου του Νικηφόρου  Παπανδρέου ,   University  Studio  Press A. E . εκδόθηκε  1989 .

  ........Ο  νους  μου  πηγαίνει  σ  εκείνη  την Εβραία  που  έφτιαξε  μόνη  της  ενα  θέατρο  μέσα  στο  γκέτο  του  Βίλνο . Ναι ,  ένα  θέατρο .
        Κλέβοντας  από  την  καθημερινή  μερίδα  του  ψωμιού της , έπλαθε  μικρές  κούκλες  από  ψίχα . Και  κάθε  βράδι , η πεινασμένη  γυναίκα ζωντάνευε  αυτές  τις  θρεπτικές  φιγούρες , έβγαζε  τους  ψωμένιους  ηθοποιούς  στην  μικροσκοπική της  σκηνούλα , μπροστά  σε  μερικές  δεκάδες θεατές  πεινασμένους  όπως  εκείνη κι  όπως  εκείνη  προορισμένους  για  το  ολοκαύτωμα . Κάθε  βράδι , ως  το  τέλος .
       Πρέπει  να  κρατήσουμε  τη  μνήμη  αυτής  της  γυναίκας  σαν  μια  αγιάτρευτη  πληγή. Πρέπει  γιατί   αν  ξεχάσουμε  το  ψωμένιο  θεατράκι  του  Βίλνο, θα  χάσουμε  το  θέατρο .
                                                                                       
                                                                                      Ariane  Mnouchkine
                                                                                                          

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου