..Απόσπασμα απο συν/ξη του Φ. Ξ . Κρετζ στο περιοδικό Σπάρτακος..

..................................................................................

Το "Θεατροδρόμιο - ο σύλλογος φίλων του θεάτρου στο Ναύπλιο" ήδη άρχισε να λειτουργεί. Έχουν σχηματισθεί δύο ομάδες εργασίας, στελεχώθηκαν και έχουν αρχίσει να δουλεύουν. Η πρώτη φέρει την επωνυμία "Ομάδα εργασίας για την Άνω Αυστρία" - από το έργο "Άνω Αυστρία" του Φραντς Χαβιέ Κρετς που ελπίζει και εύχεται να παρουσιάσει το φθινόπωρο, η δεύτερη την επωνυμία "Ομάδα εργασίας Αλεξάντερ Γκέλμαν" που επίσης εύχεται και ελπίζει να παρουσιάσει το έργο του Αλεξάντερ Γκέλμαν "Ιδιαιτέρως με όλους", επίσης το φθινόπωρο. Και οι δύο ομάδες εργασίας κάνουν πρόβες υπό την καθοδήγηση του Μανώλη Γιούργου και στελεχώθηκαν η μεν "'Ανω Αυστρία" από τους Γιάννα Βασιλείου και Κυριάκο Σάμιο, η δε του Αλεξάντερ Γκέλμαν από τον Μανώλη Γιούργο και την Ελπίδα Κομιανού. 
...............................................................................


  Το απόσπασμα  που  ακολουθεί  αλιεύθηκε  απο  το  πρόγραμμα  της  παράστασης  WUNSCHKONZERT   2009- 2010   Απο  Μηχανής Θέατρο και είναι η πρώτη ανάρτηση ομάδας εργασίας του "Θεατροδρόμιου" και γι' αυτό την υποδεχόμαστε με τις θερμότερες ευχές για ένα καλό ξεκίνημα και για μια ακόμα καλύτερη συνέχεια.

 

...Οσο  γερνάω   βλέπω   και  πιο  ξεκάθαρα  οτι  δεν  ειμαι   ο  κομμουνιστής  συγγραφέας  που  ειναι  σε  θέση , σκεφτόμενος ad  hoc  , να  βρίσκει  θέματα  που  να  έχουν  μια  επίκαιρη  σκοπιμότητα . Ακόμα  και  στα  έργα  μου  που  καταπιάνονται  με  ανέργους ,  η  ανεργία  είναι  ενα  γεγονός  που  προκαλεί  τη  συντριβή  της  ύπαρξης , όπως  την   έχω  ζήσει  κι  εγώ  ο  ίδιος  άπειρες  φορές ,  χωρίς  να  είμαι   άνεργος .   Οποιο  έργο  μου  κι  αν  πάρω   ασχολείται  με  υπαρξιακά , κοινωνικά τραύματα . Είτε  γράφω  για  παιδιά  ,  είτε  για  γέρους , γράφω  πάντα   πάρα  πολλά  πράγματα   από  τον  εαυτόν  μου-  κι  αυτό  ειναι  κάτι  που  αργησα  πολύ  να  τ  ομολογήσω . Είμαι  πολύ  περισσότερο  αυτά  τα  πρόσωπα  ,  παρά  το   άλφα  στέλεχος η  ο  βήτα  διευθυντής  εργοστασίου  η  ο  κύριος  Ζήμενς . Για  τα  πρόσωπα  αυτά  δε  βρίσκω  να  πω  τίποτα , βρίσκω  οτι  το  περιβάλλον  τους δεν  είναι  καθόλου  συναρπαστικό ,  αυτοί  οι  αποβλακωμένοι  τύποι  με  τις  σάμσοναιτ  δε   μ  ενδιαφέρουν  καθόλου .   Δε  γράφω  για  πράγματα  που  τα  περιφρονώ ......... Μ  ενδιαφέρουν    όλο  και  πιο  πολύ  τα  υπαρξιακά  μου  ερείπια   με  τα  ενδογενη  αυτοβιογραφικά  στοιχεία , που  προσπαθώ  να  τα  συλλάβω  και  να  τα  περιγράφω  σαν  κοινωνικά  φαινόμενα . ...Από  την  άποψη  αυτή  η  γραφή  μου  συγγενεύει  περισσότερο  με  τη  γραφή  του   Χάντκε .