"Ήλιος και φεγγάρι" - δημοτικό τραγούδι / Όταν η ποίηση "φωτίζει" τα σκοτάδια μας καλύτερα από την επιστήμη...

................................................................................

Ήλιος και φεγγάρι

Ο ήλιος επαντρεύτηκε και πήρε το φεγγάρι,

εκάλεσε και στη χαρά συμπεθερούς τ’ αστέρια·

τα σύγνεφα τους έστρωσε στρώματα για να

                                                                    κάτσουν,

τους έβαλε προσκέφαλα τις ράχες ν’ ακουμπήσουν,

τους έβαλε και τράπεζα στους κάμπους τα

                                                               λουλούδια,

τους έβαλε φαΐ να φαν το μόσκο και τα άνθια.

Κρασί τους έδωσε να πιουν θάλασσες και ποτάμια·

κι απ’ όλα τ’ άστρια τ’ ουρανού Αυγερινός δεν έρθε·

κι αυτού προς το ξημέρωμα Αυγερινός εφάνη,

φέρνει τον ύπνο ζωντανό στα νιόγαμπρα πεσκέσι,

φέρνει και στους συμπεθερούς λυχνάρι να τους

                                                                                   φέξει,

να φύγ’ν να παν στα σπίτια τους, τα νιόγαμπρα

νυστάζουν.

                         Ζωγράφειος Αγών Α’ σ. 168 (Ήπειρος)

                        Από «Τα δημοτικά μας τραγούδια»

                        (επιμ. Γιώργος Ιωάννου, εκδ. «Ερμής»)