"Κι αν ο αγέρας φυσά..." / το ΙΘ' ποίημα από το "Μυθιστόρημα" του Γιώργου Σεφέρη, μελοποιημένο από τον Δήμο Μούτση.

.................................................................................

Κι αν ο αγέρας φυσά

Στίχοι: Γιώργος Σεφέρης
Μουσική: Δήμος Μούτσης
Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Μητσιάς

ΙΘ'

Κι αν ο αγέρας φυσά, δε μας δροσίζει
κι ο ίσκιος μένει στενός κάτω απ' τα κυπαρίσσια
κι όλο τριγύρω ανήφοροι στα βουνά -

Μας βαραίνουν οι φίλοι
που δεν ξέρουν πια πως να πεθάνουν

(Κι αν ο αγέρας φυσά, δε μας δροσίζει
κι ο ίσκιος μένει στενός κάτω απ' τα κυπαρίσσια
κι όλο τριγύρω ανήφοροι στα βουνά)*

................................................................................

*: Ακούγοντας τραγουδισμένο τον 3ο στίχο, ακούς κάτι σαν "ανηφόριστα βουνά" ή "ανηφόρι στα βουνά". Πρόκειται για αδυναμία της μελοποίησης, φαινόμενο που πολύ συχνά το έχουμε συναντήσει σε μελοποιήσεις και άλλων ποιημάτων του Γ. Σεφέρη (και όχι μόνο) με κλασικότερο παράδειγμα το στίχο από την "Άρνηση", "...πήραμε τη ζωή μας ' λάθος! / κι αλλάξαμε ζωή", όπου ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Μπιθικώτσης στην ερμηνεία του καταργούν την άνω τελεία του ποιήματος στο "πήραμε τη ζωή μας..." και αλλάζουν έτσι το νόημα του στίχου και, φυσικά, όλου του ποιήματος. Όπως και η επανάληψη της α' στροφής, τις ανάγκες του τραγουδιού υπηρετεί περισσότερο, παρά την απλή ανάγνωση. Τέλος πάντων, μελοποιημένα οι περισσότεροι πρωτογνωρίσαμε αυτά τα ποιήματα, καλό είναι όμως να ρίχνουμε καμιά ματιά και στην τυπωμένη τους μορφή μιας και έτσι θέλησαν οι ποιητές να μας τα παραδώσουν.