............................................................
Νίκος Καρούζος
(1926 - 1990)
[Χειρόγραφο Παραίνεσης]
Καθάριος απέναντι στον ήλιο που λάμπει
καθάριος και σε κάθε συννεφιά της μοίρας
προχώρει σταθερά κι ατάραχα δίχως
να λησμονήσεις πως ακόμη
δεν έλαμψε το χόρτο μεσ' στον άνθρωπο.
Καθάριος - αυτό σημαίνει
χωρίς αποσκευές και εισιτήρια
γιομάτος απ' την οικουμένη.
Εις μνήμην Δημήτρη Κακουλίδη / του τοχα κάνει χάρισμα / πριν από τόσα χρόνια.
Γίγνεσθαι
Εγώ δεν τα βλέπω τα αντικείμενα όπως
είναι / τα οραματίζομαι.
Βλέπω κρεμασμένη μια κόκκινη πετσέτα.
Εγώ δεν πρόκειται να πω αυτή την πρόταση.
Εγώ θα πω κάτι αστάθμητο / ίσως το αίμα
του Θεάνθρωπου
από σταυρό να χύνεται.
Πηγάζω από ηλιθιότητα / δυσφορώντας
να είμαι έξυπνος.
Τετέλεσται / ο μέγας παρακείμενος του κόσμου.
Μιλώ από ένα υπόγειο / μιλώ απ' το υπερώο
της Ελλάδας.
Από τις εκδόσεις "Ίκαρος" και το Ποιητικό Ανθολόγιο της "Αυγής" (28/6/2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου