"Με γεια τα παντελόνια" της Βένας Γεωργακοπούλου ("Εφημερίδα των Συντακτών", 29/7/2013)

................................................................

29/07/13 ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Με γεια τα παντελόνια

     

Να έχεις αποφασίσει να μην ξανασχολιάσεις τον Σωτήρη Χατζάκη, αλλά να περιμένεις να δεις το νέο Εθνικό Θέατρο στην πράξη, τον χειμώνα, παράσταση την παράσταση, και να ’ρχεται με νέες δηλώσεις του να σε βάζει σε πειρασμό. Να σε αναγκάζει να υπερασπίζεσαι, όχι τίποτα το καλλιτεχνικό, αλλά την ίδια την εποχή σου. Το ίδιο σου το φύλο.

Μπορεί να φταίω κι εγώ, που έπεσα από τα σύννεφα, διαβάζοντας το Σάββατο στην «Εφημερίδα των Συντακτών» τη συνέντευξή του στην Εφη Μαρίνου. Μπορεί και να τα ’χει ξαναπεί αυτά τα ίδια πράγματα. Αλλά, διευθυντής Εθνικού Θεάτρου που «θέλει να τιμά τα παντελόνια που φορά», είναι σίγουρα πανευρωπαϊκή αποκλειστικότητα (εξαιρώ τη Ρωσία του Πούτιν).

Παντελόνια φοράω κι εγώ, αλλά καμιά όρεξη δεν έχω να τα βάλω σε εικόνισμα. Αρα ο κ. Χατζάκης δεν αναφέρεται στο ένδυμα, αλλά στο περιέχομενό του. Το έχει φαίνεται περί πολλού, αφού το χρησιμοποιεί ως επιχείρημα άλλες δυο φορές.

• Τη μία, όταν λέει ότι «ο διευθυντής του Εθνικού δεν θα γίνει καστράτος».

• Την άλλη όταν εξηγεί γιατί διεκδίκησε με τόσο πείσμα αυτήν τη θέση. «Ενας άντρας επιβεβαιώνεται από τις πράξεις του. Η σχέση του με τη ζωή είναι εμπράγματος -αλλιώς από τη γυναίκα, που με τη μήτρα γνωρίζει, φέρει τα μεγάλα μυστικά».

Μας έχουν ξαναπεί και άλλοι τις ίδιες ματσό ανοησίες. Δεν πάει καιρός που ο πρόεδρος της Βουλής επικαλέστηκε κι αυτός τα παντελόνια του. Να βγαίνει τώρα και ο Σωτήρης Χατζάκης και να μας διαβεβαιώνει ότι ανέλαβε το Εθνικό, επειδή είναι άντρας και ότι επιπλέον θα το διευθύνει και ως άντρας, χάρη… σ’ αυτά που δεν πρόκειται να κόψει, πάει πολύ.

Αν ζούσε στην Αγλλία ή στη Γαλλία, εκεί που η Ορελί Φιλιπετί αγωνίζεται να διοριστούν όσο το δυνατόν περισσότερες γυναίκες σε δημόσιους καλλιτεχνικούς φορείς, θα είχε ξεσηκωθεί ο γυναικείος θεατρικός πληθυσμός. Μαζί και όσοι από τους θεατές δεν έχουν εμπράγματη σχέση με τη ζωή, γιατί τους εμποδίζει η μήτρα τους. Ευτυχώς που, ως καλές μάγισσες και νεραϊδοπαρμένες, εμείς οι γυναίκες γνωρίζουμε όχι μόνο τα μεγάλα μυστικά του Σύμπαντος, αλλά και τα μικρά. Της γειτονιάς μας. Ας πούμε ότι μια φορά λαϊκιστής, πάντα και παντού λαϊκιστής.

Βένα Γεωργακοπούλου