.............................................................
Λόγος υπέρ θεάτρου σημερινός
...Το θέατρο είναι μια τέχνη θνησιγενής. Όλα συμβαίνουν στο "τώρα", αφού τελειώσει η παράσταση ζει μόνο στη μνήμη του κοινού.
Η στιγμή είναι που γεννάει τα πάντα και οδηγεί στην επόμενη.
Η γέννα εδώ είναι συλλογική. Το θέατρο είναι ο χώρος όπου βρίσκεις τον Άλλον και ως συνεργάτη και ως θεατή. Χωρίς τον Άλλον δεν υπάρχει έργο, δεν υπάρχει παράσταση. Είναι η τέχνη της πράξης και της επικοινωνίας. Μιας πράξης που μας κάνει να πάμε πέρα από τα επιφαινόμενα, πέρα από τα "λόγια", που μας οδηγεί στο "κάτω κείμενο" των πραγμάτων. Γιατί πίσω από ό,τι λέγεται κρύβεται κάτι πολύ σημαντικό. Εκείνο που πραγματικά θέλουμε να πούμε.
Σε μια τόσο δύσκολη εποχή η συνεργασία, η ανθρώπινη επαφή, η κοινή περιπέτεια, το συλλογικό ρίσκο, η αμοιβαία ευθύνη και η "δημιουργική ανασφάλεια" του θεάτρου με έκαναν πιο "πλούσιο", πιο αισιόδοξο. Το "μαζί", η κοινή προσπάθεια, έχει πάντα μια ζεστασιά. Όλα αλλάζουν μαζί με μας. Χωρίς τον Άλλον, δεν είμαστε τίποτα.
Αλέξης Σταμάτης, πεζογράφος ("Αθηνόραμα", τ.612, 2-8/2/2012)
για την αντιγραφή Θάλεια Προβίδου και Μελπομένη Προβοπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου