Νάντια Δανιήλ : Δύο "ακρογωνιαία" ποιήματα από τη συλλογή της "Από τον Ποσειδώνα στην Αθηνά" (εκδ."Ελλέβορος, 2010)"

............................................................

ΝΕΑ  ΚΙΟΣ 

Κουβαλάνε τα  φορτηγά

τη μοναξιά του τσιμέντου

Ολημερίς

Οι κοκκινολαίμηδες  

τρομαγμένα σύννεφα καπνού

Γκρίζα σκόνη     

λεπτή σαν γύρη

ταξιδεύει

στον αγέρα στα πνευμόνια στην καρδιά μας

Γονιμοποιεί το τίποτα

σε ρυθμό κομπρεσέρ

τα   πο  τι  πο  τι  τα

Δρυοκολάπτης ονειρεύεται…

Αναπτυσσόμεθα εξ’ άπαντος

Αναπτυσσόμεθα βιαίως

Εξευρωπαϊζόμεθα

Στις τσέπες και στη γλώσσα μας

Ο τεράστιος ήλιος του ευρώ

ανανεώνει την ανυπαρξία μας

Ωσαννά… αν …σαν… αν… ως

παρεκτός του ανθρώπου

Ερμιονη ‘93

Καμένου ρούχου μυρωδιά

απάνω μου

Στάχτες στα πόδια μου

Στιγμές παιδιών

που κλαίνε

και κραυγάζουν

Σιωπηλές κραυγές

Βία βουβή

Κάποιος πατέρας ασελγούσε

Κάποια μητέρα άνοιξε τη χούφτα

για τ΄ αργύρια

κάποιοι, ποιοι, πώς, τί

Ακούσαμε αδηφάγα τις ειδήσεις

Γλείψαμε λεπτομέρειες

ίσαμε το κόκκαλο

Ρουφήξαμε εντροπή ώς το μεδούλι

Με ανατριχίλα πρόστυχη       

και τάχα με οργή

εγείραμε να κοιμηθούμε