...........................................................
Robert Doisneau 100η Επέτειος Γέννησης
Το σημερινό αφιέρωμα της google είναι στον μεγάλο φωτογράφο, σκηνοθέτη Robert Doisneau
Ο Ρομπέρτ Ντουανό ήταν ένας από τους πιο διάσημους και παραγωγικούς φωτογράφους της Γαλλίας. Γεννήθηκε στη Gentilly το 1912.στις 14 Απριλίου και πέθανε 1 Απριλίου το 1994. Ασχολήθηκε με το ρεπορτάζ και τη φωτογραφία δρόμου. Προσπάθησε μέσα από τις φωτογραφίες του να καταγράψει το ρυθμό της καθημερινής ζωής των δρόμων του Παρισιού.
Ο Doisneau φωτογραφίζει καθημερινές ανθρώπινες δραστηριότητες, στις οποίες είναι διάχυτη μια γλυκύτητα για τους ανθρώπους, ενώ σε πολλά από τα έργα του δεν λείπει και το κωμικό στοιχείο το οποίο ενσωματώνεται στη φωτογραφία του με διάθεση όχι ειρωνείας αλλά συμπάθειας. Μέσα από τον φακό του διακρίνεται καθαρά η διάθεσή του να παρατηρεί και να περιγράφει με ακρίβεια το
περιβάλλον που ζουν οι απλοί ήρωες των έργων του αλλά και η αγάπη του για τα παιδιά, τα οποία σε πολλές φωτογραφίες του έχει απαθανατίσει κατά τη διάρκεια ξένοιαστων στιγμών τους.
Μαζί με τον Henri Cartier-Bresson ήταν ένας πρωτοπόρος του φωτορεπορτάζ . Είναι γνωστή η εικόνα του 1950 Le Baiser de l'του Hôtel de Ville (φιλί από το Hôtel de Ville), μια φωτογραφία ενός ζευγαριού να φιλιέται (η φωτό επάνω) στους πολυσύχναστους δρόμους του Παρισιού . Ο Robert Doisneau διορίστηκε Chevalier (Ιππότης) του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Λεγεώνας της Τιμής το 1984.
.Ο Doisneau υπήρξε πάντα ένας πολυσυλλεκτικός ποιητής της εικόνας, που δεν ανήκε στην αγέλη των φωτορεπόρτερ -τη φοβόταν- αλλά και δεν εντυπωσιάστηκε ποτέ από τον μεσσιανισμό και τη στείρα γεωμετρία κάποιων άλλων φωτογράφων που μεσουρανούσαν στην εποχή του. Δεν υπάρχει
πιο έκδηλο παράδειγμα της αποτυχημένης αυτής Μεγάλης Ιδέας της φωτογραφίας από τα πληκτικά πορτρέτα του έτερου φίλου του, του Cartier Bresson, όση γεωμετρία κι αν έχει βάλει, όσο τέλειο κι αν δείχνει το κάδρο του. Για τον Doisneau, η γοητεία μιας εικόνας βρίσκεται αλλού, σε έναν ακαθόριστο τόπο και συναίσθημα, γι' αυτό και δεν υπάρχει λόγος να αναλώνεται ο φωτογράφος σε μια προμηθεϊκή μάχη με τον χώρο και τον χρόνο.
ο Doisneau άφησε, πολύ πίσω του κάποια ιερά τέρατα της φωτογραφίας της εποχής του, που κάλυπταν τη δειλία τους και την έπαρσή τους με άχρηστους δογματισμούς.
Μελετώντας τα βραβεία και τις δουλειές που πήρε , θα έλεγα πως αναγνωρίστηκε όσο ζούσε
"Τα θαύματα της καθημερινής ζωής είναι συναρπαστικά... Κανένας σκηνοθέτης δε μπορεί να οργανώσει το απροσδόκητο που θα βρείτε στο δρόμο..."
"Είναι καλύτερο, έτσι δεν είναι, να ρίξει κανείς λίγο φως σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν είναι ποτέ στο φως της δημοσιότητας;"
Robert Doisneau
Ο Ρομπέρτ Ντουανό ήταν ένας από τους πιο διάσημους και παραγωγικούς φωτογράφους της Γαλλίας. Γεννήθηκε στη Gentilly το 1912.στις 14 Απριλίου και πέθανε 1 Απριλίου το 1994. Ασχολήθηκε με το ρεπορτάζ και τη φωτογραφία δρόμου. Προσπάθησε μέσα από τις φωτογραφίες του να καταγράψει το ρυθμό της καθημερινής ζωής των δρόμων του Παρισιού.
Ο Doisneau φωτογραφίζει καθημερινές ανθρώπινες δραστηριότητες, στις οποίες είναι διάχυτη μια γλυκύτητα για τους ανθρώπους, ενώ σε πολλά από τα έργα του δεν λείπει και το κωμικό στοιχείο το οποίο ενσωματώνεται στη φωτογραφία του με διάθεση όχι ειρωνείας αλλά συμπάθειας. Μέσα από τον φακό του διακρίνεται καθαρά η διάθεσή του να παρατηρεί και να περιγράφει με ακρίβεια το
περιβάλλον που ζουν οι απλοί ήρωες των έργων του αλλά και η αγάπη του για τα παιδιά, τα οποία σε πολλές φωτογραφίες του έχει απαθανατίσει κατά τη διάρκεια ξένοιαστων στιγμών τους.
Μαζί με τον Henri Cartier-Bresson ήταν ένας πρωτοπόρος του φωτορεπορτάζ . Είναι γνωστή η εικόνα του 1950 Le Baiser de l'του Hôtel de Ville (φιλί από το Hôtel de Ville), μια φωτογραφία ενός ζευγαριού να φιλιέται (η φωτό επάνω) στους πολυσύχναστους δρόμους του Παρισιού . Ο Robert Doisneau διορίστηκε Chevalier (Ιππότης) του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Λεγεώνας της Τιμής το 1984.
.Ο Doisneau υπήρξε πάντα ένας πολυσυλλεκτικός ποιητής της εικόνας, που δεν ανήκε στην αγέλη των φωτορεπόρτερ -τη φοβόταν- αλλά και δεν εντυπωσιάστηκε ποτέ από τον μεσσιανισμό και τη στείρα γεωμετρία κάποιων άλλων φωτογράφων που μεσουρανούσαν στην εποχή του. Δεν υπάρχει
πιο έκδηλο παράδειγμα της αποτυχημένης αυτής Μεγάλης Ιδέας της φωτογραφίας από τα πληκτικά πορτρέτα του έτερου φίλου του, του Cartier Bresson, όση γεωμετρία κι αν έχει βάλει, όσο τέλειο κι αν δείχνει το κάδρο του. Για τον Doisneau, η γοητεία μιας εικόνας βρίσκεται αλλού, σε έναν ακαθόριστο τόπο και συναίσθημα, γι' αυτό και δεν υπάρχει λόγος να αναλώνεται ο φωτογράφος σε μια προμηθεϊκή μάχη με τον χώρο και τον χρόνο.
ο Doisneau άφησε, πολύ πίσω του κάποια ιερά τέρατα της φωτογραφίας της εποχής του, που κάλυπταν τη δειλία τους και την έπαρσή τους με άχρηστους δογματισμούς.
Μελετώντας τα βραβεία και τις δουλειές που πήρε , θα έλεγα πως αναγνωρίστηκε όσο ζούσε
"Τα θαύματα της καθημερινής ζωής είναι συναρπαστικά... Κανένας σκηνοθέτης δε μπορεί να οργανώσει το απροσδόκητο που θα βρείτε στο δρόμο..."
"Είναι καλύτερο, έτσι δεν είναι, να ρίξει κανείς λίγο φως σε εκείνους τους ανθρώπους που δεν είναι ποτέ στο φως της δημοσιότητας;"
Robert Doisneau
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου