"Μία ποιήτρια, τρεις πρωταγωνιστές και ο Αριστοφάνης" από την φίλη στο fb και ποιήτρια Δήμητρα Χριστοδούλου (facebook, 17/7/2016)

................................................................

 Μία ποιήτρια, τρεις πρωταγωνιστές και ο Αριστοφάνης

από την φίλη στο fb και ποιήτρια Δήμητρα Χριστοδούλου (facebook, 17/7/2016)

 

Υπό τον απαρηγόρητο θρήνο των τζιτζικιών κηδευόταν χθες βράδυ στο κηποθέατρο Παπάγου ο Αριστοφάνης και ο "Πλούτος" του. Ο θάνατός του εκρίθη αναγκαίος, διότι ως εντελώς ανίκανος γραφιάς στάθηκε ανήμπορος α) να στήσει μια σκηνούλα με θεατρική οικονομία και ποιητική χάρη ή να σκαρώσει δυο πραγματικά αστείες ατάκες, οπότε έπρεπε επειγόντως να ξεχειλώσει με ατέλειωτους προλόγους και επιλόγους (με ολίγην από "Εκείνος κι Εκείνος" και ολίγην από "Περιμένοντας τον Γκοντό") και το αραχνιασμένο κείμενό του να ξαναγραφτεί σχεδόν εξ ολοκλήρου με βάση το σπινθηροβόλο χιούμορ του διασκευαστή- σκηνοθέτη. β) Διότι στάθηκε ανίκανος να φανταστεί έναν - δυο τύπους σύμβολα των ανθρωπίνων καταστάσεων, οπότε η ανεξάντλητη τυπολογία του έπρεπε επειγόντως να συρρικνωθεί στου τύπους των τριών πρωταγωνιστών που έπαιζαν ευτυχισμένοι τον εαυτό τους. γ) Διότι δεν κατάλαβε ο δυστυχής ότι ο σημερινός θεατής είναι βλάκας και αποπροσανατολισμένο θύμα των ΜΜΕ, οπότε έπρεπε επειγόντως να διαφωτιστεί με σεντόνια ολόκληρα από κήρυγμα και κήρυγμα και κήρυγμα και κήρυγμα περί του τι είναι πλούτος και τι όχι, τι κάνουν οι πλούσιοι στους φτωχούς, τι μας κάνουν οι Αγορές και το ΔΝΤ, τι μας έκαναν ο Παπανδρέου και ο ΣΥΡΙΖΑ, τι θα μας κάνει ο Μητσοτάκης κ.τ.λ, κ.τ.λ. Έλεος! Πώς είναι δυνατόν να θεωρείται αναγκαία μια παράσταση - συμπερίληψη όλων των κλισέ που έχει να παρουσιάσει το ανέβασμα του είδους τις τελευταίες δεκαετίες; Και το μελαγχολικότερο: Πώς γίνεται τρεις θαυμάσιοι ηθοποιοί σαν τον Μπέζο, τον Φιλιππίδη και τον Κιμούλη να μη διαισθάνονται ως εντελώς απούσα από το εγχείρημά τους την υποβολή και την ποίηση; Κρίμα... Πήγαινα με λαχτάρα...