Δευτέρα 6 Αυγούστου 2012

Γκορ Βιντάλ : Ο "αιρετικός" και ο "παραβάτης" της Άννας Δαμιανίδη (από το "Ημερολόγιο Οδοστρώματος", 3/8/2012) Η ζωή ή το έργο του δημιουργού;

.................................................................

Ο "αιρετικός" και ο "παραβάτης"

Photo of Vidal by Carl Van Vechten, 1948
Διαβάζω στα ΝΕΑ για τον Γκορ Βιντάλ, που πέθανε πριν δυο ή τρείς μέρες:
"...Κοιμήθηκε με τον Τζακ Κέρουακ, έκανε παρέα με την Τζάκι Ωνάση, έπαιξε μπουνιές με τον Νόρμαν Μέιλερ, υποδύθηκε τον εαυτό του στη «Ρόμα» του Φελίνι, αλληλογραφούσε με τον βομβιστή της Οκλαχόμα Τίμοθι ΜακΒέι, υπήρξε υποψήφιος των Δημοκρατικών για τη Γερουσία, ζήτησε την καταδίκη του Τζορτζ Μπους ως εγκληματία πολέμου, ήταν σε πόλεμο με τους «Νιου Γιορκ Τάιμς».. "

Βρε για δες, ιδέα δεν είχα για όλ' αυτά τα κατορθώματα. Μια καλοκαιρινή μέρα όμως, πριν αρκετά χρόνια, βρήκα σε ένα ράφι, σε ένα πολυσύχανστο εξοχικό, τον έκδοση τσέπης του "Ιουλιανού" στα αγγλικά, την πήρα και τη διάβασα. Ένιωσα να ανακαλύπτω την Αμερική, ή απλά τον Ιουλιανό και τον Γκορ Βιντάλ με τη μία. Απολαυστικό και διαφωτιστικότατο βιβλίο, με οδήγησε και σε άλλα δικά του, τα οποία με οδήγησαν σε περαιτέρω διαφωτιστικές απολαύσεις. Κανένα δεν με συγκλόνισε όσο το πρώτο εκείνο που είχα διαβάσει, ίσως επειδή ανέτρεπε όσα ήξερα μονομιάς για το χριστιανισμό και πώς επιβλήθηκε, για την ιστορία του αυτοκράτορα Ιουλιανού και για το σόι του, τον Κωνσταντίνο και τους διάφορους Κωνστάντιους μεταξύ αυτών, για τη Ρωμαϊκή αυτοκρατορία και την Ανατολή, για ολόκληρη εκείνη την περίοδο που τόσο μας έχει καθορίσει και τόσο μας αρέσει να την κάνουμε κλισέ.
Δεν ήξερα το όνομα του συγγραφέα όταν μάζεψα το ξένο βιβλιαράκι; Το ήξερα μάλλον, κάτι μου θύμιζε αόριστα, αλλά δεν είχα συγκεκριμένη εικόνα. Και δεν απόκτησα εικόνα του προσώπου του παρά μετά, όταν πια τον είχα γνωρίσει απο τα βιβλία. Άρα, όταν τον είχα δει νέο στη Ρόμα του Φελίνι δεν τον είχα προσέξει. Κι όταν έκανε δηλώσεις για τον Μπους που δημοσιεύονταν, η φωτογραφία τον έδειχνε γέρο φυσικά.
Ιδού λοιπόν πώς ήταν στα νιάτα του. Έζησε πολύ γεμάτη -και γαμάτη- ζωή. Ντροπή να μην τον ξέρω καθόλου ως άνθρωπο. Αλλά πάλι, κι η χαρά να ανακαλύπτεις ένα βιβλίο χωρίς την πίεση της μόδας, ή της βιογραφίας, ή της συζήτησης των πάντων γύρω απ' αυτό, είναι μεγάλη. Νιώθεις σαν εξερευνητής που ανακαλύπτει μια καινούργια χώρα, κι όταν σε καλοδέχονται σα να είσαι ο μοναδικός επισκέπτης, γιατί κάπως έτσι συμβαίνει με ένα καλό βιβλίο, η εμπειρία είναι μοναδική.
Κάποτε είχα παρακολουθήσει μαθήματα του Ρολάν Μπαρτ στο Κολλέγιο της Γαλλίας για τη λογοτεχνία και τους λογοτέχνες. Η βιογραφία, έλεγε, το πρόσωπο των συγγραφέων, πολύ συχνά επιζεί σαν μύθος ερήμην του έργου. Υπάρχουν συγγραφείς διάσημοι για τη ζωή τους που δεν τους διαβάζουν παρά ελάχιστοι. Το κοινό διψά για τη βιογραφία των συγγραφέων, ενώ εκείνοι βασανίζονται για να παράγουν έργο.
Θέλω να πω ότι είναι προφανώς σημαντικό να κοιμηθείς με τον Τζακ Κέρουακ, αλλά τελικά χαίρομαι που το μαθαίνω δεκαετίες μετά την προσωπική μου ανακάλυψη του βιβλίου για τον Ιουλιανό στο παλιό εξοχικό.
 
 Αυτό που διάβασα στα ΝΕΑ http://www.tanea.gr/politismos/article/?aid=4742507
Η βιογραφία του στη Wikepedia 
http://en.wikipedia.org/wiki/Gore_Vidal

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου