................................................................
Σούι (Ξενγκ). Κινέζος σοφός του 8ου αιώνα μ.Χ. Κάποτε τον επισκέφθηκε ένας νέος και του είπε: «Δάσκαλε, όπου και να ταξιδέψω, η χώρα μου με πληγώνει, με πονάει, με προσβάλλει, με εκμηδενίζει. Τι με συμβουλεύεις να κάνω;». Ο Σούι δεν δίστασε ούτε λεπτό: «Να διαγράψεις το "μου". Να μη λες "η χώρα μου". Να λες "η χώρα". Στη στροφή μιας κτητικής αντωνυμίας καραδοκεί πάντα η προδοσία και η διάψευση». «Αυτή, όμως, είναι η αρνητική οδός», σχολίασε ο νέος. «Δεν έχεις τίποτε θετικό να μου προτείνεις;». Οπότε ο Σούι, «σαν έτοιμος από καιρό»: «Να αγαπήσεις παράφορα πράγματα που δεν έχουν σχέση αποκλειστικά με τη χώρα σου και με καμία γεωγραφική χώρα γενικά». «Οπως;». «Το φως, το χρώμα, τη γραμμή, το κλάμα της βροχής στη στέγη, τη λόξα του ηθοποιού, τα καύματα του καλοκαιριού, την απατηλή παρουσία της πεταλούδας». Ο νέος βούρκωσε. «Ορίστε», είπε ο σοφός, «η αληθινή χώρα του ανθρώπου είναι η χώρα των δακρύων".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου